«امپراطورهای قلابی» یک اثر مستقل دو بُعدی و دومین آفرینش «مهرداد رضایی» با موتور بازی‌سازی «Visionaire Studio» است. بازی‌ساز مانند اثر اول خود این بازی را نیز در سبک اکشن (و پازلی – معمایی) ساخته است. بازی بر روی اندروید، کامپیوتر و مَک منتشر شده است و نسخه‌ی اندرویدی آن را می‌توانید با قیمت ۳ هزار تومان از بازار بخرید. اثر دیگر مهرداد رضایی «فقط چپ را بگیر» است که می‌توانید بررسی آن را با قلم «علیرضا خزاعی» عزیز در بازی‌نگار بخوانید.
امپراطورهای قلابی هنوز از گرد راه نرسیده و عرقش خشک نشده، توانسته است جوایز متعددی کسب کند. کسب مقام اول «آرای مردمی» و برنده‌ی «بهترین بازی منتشر شده» در رویداد GCG امسال و همچین غزال زرین «بهترین بازی ماجرایی»، «بهترین دستاورد هنری از منظر فنی و زیبایی شناسی» و اولین دیپلم افتخار بهترین بازی سال را از نهمین فستیوال بازی‌های رایانه ای فجر تعدادی از افتخارات آن هستند.
فراموش نکن فقط چپ را بگیر! ارادتمند مهرداد (با کمال احترام مهرداد). – اشاره‌ی بازی‌ساز به بازی قبل خود که در نوع خودش جالب توجه است.
بازی باش و در کنارش انیمیشن بودن را هم ادامه بده!
بازی مورد بررسی بیش از هرچیزی بازی‌باز را یاد قدیم‌ها می‌اندازد. همان زمانی که بُعد سوم معنایی نداشت؛ دوران انیمیشن‌هایی مانند پلنگ صورتی و مورچه و مورچه‌خوار. امپراطورهای قلابی یک بازی است که دوست داشت انیمیشن باشد! مثل پدر و مادرهایی که می‌گویند برو تجربی و در کنارش هنر هم ادامه بده؛ امپراطورهای قلابی نیز بازی است که انیمیشن بودن را هم ادامه داده است. گیم‌پلی بازی مانند دیگر آثار هم‌سبکش، یعنی کلیک و اشاره و معمایی بر پایه‌ی تعامل با محیط بنا شده است. پیش روی شما معماهایی قرار می‌گیرد که باید آنها را حل کنید. اشیاء را انتخاب و ترکیب کنید تا با آنها راز و رمزهای بعضاً غیرمنطقی بازی را به روش‌های غیرمتعارف حل کنید.
شخصیت‌های غیرواگعی
امپراطورهای قلابی از ۸۰۰۰+ فریم انیمیشن دو بعدی دست‌ساز و ۸ شخصیت کارتونی تشکیل شده است که هر کدام خود را واقعی می‌پندارند ولی هیچکدام حقیقت ندارند. هر شخصیت، داستان خود را دنبال می‌کند و به دنبال اهداف خود است. مرد پولدار درازدستی که تمام دارای‌اش را در صندوقچه‌ای به جای بانک نگه‌داری می‌کند، پیرمرد بی‌پولی که دختری عاشق و همسری گیمر دارد و در به در به دنبال پول است، دزدی که در رسیدن به هدفش از هیچ تلاشی فرو گذار نمی‌کند، جادوگر، پسرک عاشق و لکلک شخصیت‌های بازی هستند.
کابوس جوکی بیش نیست!
بازی داستان کوتاهی دارد (اگر کرش‌های بازی اجازه بدهند. در ادامه در موردش توضیح خواهم داد). «اتصال همگون و منطقی میان شخصیت‌ها و موقعیت‌های بازی برای آفرینش اثری یکتا» که به نظر من برای داستان بازی امر مهمی است، در امپراطورهای قلابی از هیچ جایگاهی برخوردار نیست. اگر همایندی و پشت سر هم آمدنی هم باشد نباید دنبال ارتباط منطقی میانشان گشت. این را می‌شود از توضیح سازنده‌ی بازی درباره‌ی بازی برداشت کرد: «بعضی مواقع باید نشست و بدون فکر کردن فقط به دوران کودکی‌مون برگشته و کارتون ببینیم. قواعد یک بازی رو بشکنیم و فقط برویم به جلو و لذت ببریم از تصاویری که برای ما ساخته شده‌اند. این در واقع یک بازی ماجرایی است. اما قوانین یک بازی رو ندارد. گاهی به مسیری می‌روی که هیچی در انتظارت نیست. اما لذت می‌بری. چی از این بهتر؟!». بخشی از داستان از این قرار است: شما به عنوان دزد روی پشت بام یک خانه هستید و لک‌لکی روی سطل زباله نشسته است. آن را می‌پرانید و پرواز می‌کند و می‌رود جای دیگری می‌نشیند؛ اما کجا؟ می‌رود روی یک مهره‌ی شطرنج جلوس می‌کند! آن هم یک پرنده‌ی عظیم‌الجثه! بازی‌ساز ظاهراً ید طولایی در چنین داستان‌پردازی‌های عجیب و غریبی دارد. چنین داستان‌پردازی‌هایی (که داستان عجیب و غریبی را روایت می‌کند و بین اتفاقات آن ارتباط منطقی وجود ندارد) مثل راه رفتن روی لبه‌ی پرتگاه است: ممکن است باب طبع عده‌ای باشد ولی برخی هم نپسندند.
و سرانجام عشق پیروز است
بازیکن در نقش تمام شخصیت‌‌هایی که بالاتر اشاره شد به جز مادربزرگ و لکلک بازی می‌کند. هر شخصیت داستان خود را دارد و پی کار خودش است. نویسنده‌ی بازی کوشیده است این شخصیت‌ها که اهداف و افعال متفاوتی دارند را در یک بازی گرد هم آورد حتی به غلط! نویسنده به دوست داشتن و دوست داشته شدن بهای زیادی می‌دهد و این از پایان عاشقانه‌ی بازی مشخص است. تمام شخصیت‌های بازی پایانی تیره دارند به جز پسر و دختر عاشق. و پایان این داستان به ما می‌آموزد که سرانجام عشق پیروز است.
سلطان کرش‌های نامنظم!
امپراطورهای قلابی از بهینه‌سازی خوبی برخوردار نیست و این بهینه نبودن باعث می‌شود بازی‌باز تجربه‌ی کاربری مناسبی نداشته باشد و لذت کافی را از آن نبرد. کرش‌هایی که هر لحظه و هر جایی باید منتظر آن بود و ناهماهنگی میان صدا و تصویر اشکالات اساسی بازی هستند. ظاهراً این مشاکل (جمع مکسر خودساخته‌ی واژه‌ی مشکل) سراسری‌اند و تعداد زیادی از بازیکنان اینگونه ایرادات را گزارش کرده‌اند. در این دوره و زمانه هر چیزی سلطانی دارد و «سلطان کرش‌های نامنظم» نیز امپراطورهای قلابی است!
البته رسیدن به جشنواره فجر امسال، شاید علتی بر آن باشد که با این حساب باید با به روز رسانی‌های بازی برطرف بشوند.
حقیقی‌ترین بخش بازی
همه‌گیری استفاده از قطعات آماده‌ی موسیقی در بازی‌های ایرانی مستقل و غیرمستقل به امپراطورهای قلابی هم سرایت کرده است. شاید با توجه به هزینه‌های سنگین ساخت یک بازی، استفاده از قطعات آماده باعث صرفه‌جویی در زمان و هزینه‌ها شود و منطقی هم باشد ولی به نظر من اثر را از اصالت می‌اندازد. آن هم این بازی که سعی می‌کند با ارائه‌ی یک داستان متفاوت، از دیگر بازی‌های هم‌سبکش فاصله بگیرد. از این موضوع که بگذریم ناهماهنگی بین صداها و تصاویر بازی در بخش‌هایی از بازی، یکی از اشکالات اساسی آن است. مثل پخش جلوه‌ی صوتی پیش از پرواز لکلک و یا صدای برخورد با تکه چوب پیش از برخورد با آن. بسیاری از اعمال شخصیت‌ها مانند پرواز جادوگر با چوب یا صداگذاری نشده‌اند یا باگ خورده و پخش نمی‌شود. ولی همین جلوه‌های صوتی که شنیده می‌شوند نشان‌دهنده‌ی انتخاب خوب بازی‌ساز است و تناسب قابل توجهی با فضای کارتونی بازی دارد.
نسخه بررسی شده: ۱.۴
دانلود بازی امپراطورهای قلابی از بازار
توسط 
Loading ...